PHV-Elvado

Zondag 25 februari 2018

Vandaag hebben leden van Elvado in het Nationaal Onderwijsmuseum in Dordrecht een college gegeven over wat er allemaal nodig is om een hond als politiehond af te richten. Ongeveer 18 kinderen tussen de 8 en 12 jaar hadden hun vrije zondag opgeofferd om naar de presentatie van Ed te komen luisteren. Nadat Ed verteld had wat er allemaal bij de africhting komt kijken gaf Rene, die hondengeleider is bij de politie-eenheid Rotterdam, een presentatie over wat een politie hond in de praktijk allemaal moet kunnen. De kinderen luisterden ademloos naar beide presentaties. Dat ze het interessant vonden bleek wel uit de vragen die ze stelden. Na de beide presentaties ging de groep naar buiten voor een demonstratie in de praktijk. Het weer werkte daarvoor prima mee. Koud, maar wel een prachtig zonnetje. Ed had het pak inmiddels aangetrokken en de oefeningen werden aan elkaar gepraat door Willem S. Er waren twee honden die hun kunnen lieten zien. Liliana met Max als gecertificeerde hond en Jantine met Jester als hond in opleiding. Max deed het prima en liet zien hoe goed hij kon luisteren en bijten. Ook Jester liet zich van zijn beste kant zien en deed het prima ondanks de grote publieke belangstelling. Na de demonstratie was er voor de kinderen gelegenheid om Max te aaien. Hier werd enthousiast gebruik van gemaakt. Max werd haast bedolven onder de kinderen die totaal geen angst hadden voor die grote hond die net had gebeten. Max die goedzak vond het allemaal prima en genoot er van. We kunnen met zijn allen terugkijken op een mooie dag waarop we de africhting van politiehonden en de KNPV prima hebben gepromoot.

Naar het fotoalbum van het Elvado Kerstontbijt 2017

Op zaterdag 23 december hebben de leden van Elvado in het nieuwe clubhuis kunnen genieten van een kerstontbijt. Het ontbijt was georganiseerd door Edwin en zijn vriendin Sandra. Het was nog een beetje spannend of het door zou gaan, omdat zowel Edwin als Sandra grieperig waren. Edwin had het clubhuis mooi versierd met een kerstboom, slingers en verlichting. Toen we om 09.00 uur naar binnen mochten stonden er 2 mooi gedekte tafels en heel veel verschillende kerstpakketjes op de bar. Na een welkomstwoord van Edwin en de voorzitter kreeg Harry de microfoon. Hij droeg een door hem geschreven gedicht voor (zie bericht hieronder). Een mooi toepasselijk gedicht. Hierna liet iedereen zich het ontbijt goed smaken. Na het ontbijt vond er een verloting plaats van de kerstpakketjes die op de bar stonden. Bij elk bord stond een sneeuwpoppetje met een nummer er onder. Als het nummer door Edwin werd afgeroepen kon je een pakketje uitzoeken. Sommigen hadden moeite met het kiezen. Niet in alle pakketjes zat een alcoholische versnapering. Zelfs nuchter vonden ze het moeilijk een besluit te nemen. Na de verloting pakte Michael zijn gitaar en zong een zelfgeschreven lied op de muziek van In the getto van Elvis Presley. De tekst werd uitgedeeld zodat iedereen de tekst van het koor kon meezingen. Het werd een gezellige boel. Ik dank hierbij dan ook een ieder die aan het welslagen van dit ontbijt heeft bijgedragen en met name Edwin en Sandra die ondanks de griep iets prachtigs hebben neergezet.

En toen was er weer een jaar voorbij en was de droom realiteit.

23-12-2017.

Zomaar een dag in zomaar een week,

zomaar een week in zomaar een maand, en,

zomaar een maand in zomaar een jaar,

het einde des jaars nadert met rasse schreden, dat is waar.

Het einde van werken en zwoegen dit jaar komt in zicht,

van gemopper en gebrom,

het leek wel “kommer en kwel” alom.

Maar heus, het was ook een jaar

vol vreugde en plezier,

het nieuwe clubhuis gaf ons veel vertier.

Ook hier was het niet altijd “pais en vree”,

er werd gemopperd, en wel voor twee.

Maar ondanks gemopper en gemier,

staat er iets moois voor ons plezier.

Ook dit jaar voor kerst een ontbijt met z’n allen,

ook deze traditie is ons goed bevallen.

Ter afsluiting van een bewogen jaar,

in gedachte al weer bij het nieuwe jaar.

Dus......

Zomaar een jaar met zomaar een maand,

zomaar een maand met zomaar een week,

en zomaar een week met zomaar een dag,

DAG 2017 DAG.

Alles wat wenselijk is voor een ieder toegewenst.

Harrij

Op 29 september is ons nieuwe clubhuis geopend. Wat er sinds december vorig jaar aan werk is verzet valt bijna niet te beschrijven! En wat een geweldig mooi clubhuis hebben we nu! Eea werd gevierd met een gezellige BBQ. Daarvan hier een paar fotootjes.

Klikkerdeklik...

Op zaterdag 1 april was de 2e wedstrijd van de Nico Ram Memorial, de Jonge hondencompetitie georganiseerd door de afdeling Zuid-Holland. Er namen deze dag 10 combinaties aan de wedstrijd deel. Namens Elvado deed Fred van der Velden met Zoë mee. Aan de 1e wedstrijd had Fred niet mee kunnen doen, omdat Zoë toen loops was. Er waren veel leden van Elvado om Fred geestelijk te steunen. Die steun had hij ook nodig, omdat niet elke oefening even vlekkeloos verliep. Met name in de eerste afdeling werden de nodige punten verspeeld. Zoë genoot van haar vrijheid. Hier moet in de training zeker aandacht aan besteed worden. Een handicap hierbij is wel de inspanningen en tijd die de bouw van het nieuwe clubhuis van vele leden, maar met name Fred, vergen. De werkzaamheden in het nieuwe clubhuis waren ook de reden dat Edwin en Rens er niet waren. Ze waren druk in het clubhuis met het aanleggen van de elektriciteitsleidingen. Het was echter niet allemaal kommer en kwel bij de wedstrijd. Er waren zeker lichtpuntjes. De beide steloefeningen (schot en fiets) gingen m.u.v. de start, boven verwachting. Dat geeft de burger zeker moet. De stok, schijn en terugroepen hoefden deze wedstrijd nog niet te worden uitgevoerd. Het uiteindelijke resultaat was een verdienstelijke 6e plaats. Zeker niet slecht. Fred en Zoë gefeliciteerd met dit mooie resultaat.

Vandaag ging Ad met Luca op voor de toetsing bewakingshond. Eindelijk was het zover. Er was naar dit examen toe getraind. Het is toch altijd spannend wat de hond gaat doen. Ook een belangrijk examen, want Ad en Luca hebben het papiertje nodig om bewaking te kunnen lopen. Er moet uiteindelijk ook brood op de plank komen. Veel tijd voor een herkansing is er ook niet, omdat Ad binnenkort een tijd uit de running is, omdat hij een maagverkleining moet ondergaan. Er hing dus veel van het te behalen resultaat af.

Netjes aangekleed en de haren keurig gekamd meldde Ad zich bij de keuringscommissie. Hier deed het eerste probleem zich al voor. De chip reader deed het niet goed. Bij meerdere honden was de chip niet gevonden. Ook bij Luca niet. Er was gebeld voor een andere chipreader. Zonder controle van de chip mag niet aan een keuring of toetsing worden deelgenomen. Omwille van de tijd werd toch met de toetsing begonnen onder de voorwaarde dat als de chip bij een latere controle niet gevonden zou worden, er geen keuringsstaatje zou worden uitgereikt.

Er werd begonnen met zoeken. Ad en Luca werkten als zesde combinatie. Luca slikte 2 stukjes in, maar bracht gelukkig nog één stukje naar Ad. Dit stukje levert naar verhouding veel punten op. Na het zoeken door Luca werd bij Luca naar de chip gezocht met de inmiddels gearriveerde nieuwe chipreader. Er werd niets gevonden. Van al dat gedoe werd Luca wel sikkeneurig en hapte richting de chipreader en bedienaar daarvan. Er werd besloten te stoppen met zoeken en eerst de oefening surveilleren te gaan doen. Daarna zou op en rustige plek nogmaals een poging worden gedaan om de chip te vinden. Het surveilleren ging redelijk tot goed. De man en één voorwerp werden gevonden. Er waren al lekker wat punten binnen. Na het surveilleren probeerden Ad en Saskia de chip bij Luca te vinden. Rug, schouders, poten, borst, overal werd gezocht, maar er werd niets gevonden. Luca werd alleen maar chagrijniger en viel een paar keer naar Saskia uit. Er werd besloten om maar met zoeken te stoppen. Het gevolg hiervan was dat Ad zich bij de keuringscommissie moest afmelden. Helaas, zonder resultaat konden Ad en Saskia en de namens Elvado aanwezige toeschouwers Fred en Willem S weer onverrichte zaken naar huis.

Ad en Saskia zijn hierna naar de dierenarts gegaan om een nieuwe chip te laten zetten. Eerst werd nog een keer gezocht naar de oude chip. Om ongelukken te voorkomen had Luca een snuitje om. En u raad het al, de chip werd gevonden. Deze zat in de linker oksel/borst achter zijn elleboog. Door het gedrag van Luca was het niet mogelijk geweest om ook hier te zoeken. In elk geval weten we nu waar de chip zit. De maakt het zoeken bij de volgende toetsing een stuk makkelijker.

Zaterdag 11 maart
Vandaag een drukke dag voor de leden van de club. Fred had via marktplaats voor een fles whisky een keuken gekocht voor in het nieuwe clubhuis. Deze moest vandaag bij die mensen worden afgebroken en opgehaald. In de ochtend moest dit gebeuren en in de middag moesten er enkele leden naar Giesen voor een kringdag.

Om 07.00 had Fred zich al bij de gulle gevers van de keuken gemeld om met het afbreken te beginnen. De sjouwers, Peter, Ad, en Willem S verzamelden zich bij het clubhuis. Peter had voor een grote platte aanhangwagen gezorgd. Keurig op tijd melden we ons bij de gulle gevers en konden we beginnen met laden. Het demonteren ging zo snel en de aanhangwagen was zo groot, dat de keuken in een keer meegenomen kon worden. Dat was een meevallertje. Na het lossen op de club, waarbij Harry ook was aangesloten, gingen Ad en Willem S naar Sanidump. Sanidump sponsorde de club 31 m2 tegeltjes voor in de douche, keuken en toilet. De tegeltjes werden allemaal in de auto van Ad gestouwd. Ik had medelijden met het autootje, vooral toen ook nog de beide sjouwers instapten. De auto zakte bijna door zijn veren. Na het lossen een bakkie gedaan en toen op weg naar Giessen. Fred zou hier naar toegaan, maar zijn hondje Zoë werd loops. In zijn plaats ging Rens met Babber. Willem V was met Miska al in Giessen. Ed kwam iets later. Het werd een leerzame middag voor beide combinaties. Niet echt grote verrassingen, maar de geleiders werden wel op de feiten gedrukt en de nodige aandachtspunten, met name in het appel, werden weer meegenomen naar Dordrecht.

Kortom een lange vermoeiende dag waar met een goed gevoel op teruggekeken kan worden.